Wij maken van een mug geen 60 olifanten!
22 mei 2009 - Sandakan, Maleisië
Selamat Datang,
Allereerst even een bedankje voor de leuke berichtjes die sommigen van jullie achterlaten, is leuk om in de middle of no where te lezen!
Na nog een dag duiken (nog geen haaien gespot) voor Mo en luieren voor Lisa, zijn we vanochtend om 05.30 uur opgestaan om vervolgens de boot terug naar het vasteland te nemen. Vandaar uit naar het Sepilok Urang Utan rehabilitation centre gegaan en daar wederom wat urang utans kunnen spotten tijdens voedertijd! Mo heeft spontaan Sogo Sogo geadopteerd voor slechts 30 pond per jaar! Vervolgens gelunched bij de haven van Sandakan (onder het genot van de nodige havenluchtjes) onze reis vervolgd met (weer) een boot over de Kinabatangan River naar Sukau. Dit was een trip van zo'n 3 uur (met een snelle boot) diep de jungle in. Onderweg hebben we onze eerste krokodil gespot. We zagen alleen z'n kop, maar volgens de gids was ie zo'n 3 meter in lengte. Toen ook nog 2 hornbills (die vogels met de neushoorns), een mannetje en vrouwtje ... nou ja .... tje, ze zijn behoorlijk groot.
Eindelijk kwamen we aan bij Sukau Rainforest Lodge (zie link). Echt een eco centrum, alles in het teken van de animals en het regenwoud. Wij zijn om! Zelfs een poes met 5 jonkies wordt hier gekoesterd! Het was gelijk bagage droppen en kletsnat van het zweet (en doodmoe) door met een rivercruise die wij blijkbaar private hadden geboekt, want we gingen maar met z'n tweetjes in een boot voor 10! Lekker luxe dus.
Binnen 10 minuten hadden we onze eerste probiscis monkey gespot en niet alleen de eerste, maar gelijk een hele familie! Heel apart om dit in het wild te mogen aanschouwen. Gelukkig bestaan er geen fotorlletjes meer, want dan had er een extra koffer mee gemoeten! Weer doorgevaren kwam het grote geweld .... de Pygmee Olifanten van Borneo! Nou, weinig Pygmee, want als je op 2 meter afstand in een bootje zit, voel je je heeeeeeel pygmee. Lisa ging spontaan van front seat to back seat in de boot, want het kwam wel erg dichtbij voor haar. Mo zat gelijk (met die typhus camera) voor op de boeg! Maar ook voor haar werd de spanning toch wat veel, want haar hartje klopte niet in haar keel maar kop!
Jezus, het is niet te beschrijven als je ineens zoveel olifanten voor je ziet. Twee mannetjes vechten, baby's, bomen die worden omgewoeld etc. Vervolgens was het hele zooitje (let wel: zo'n 60 stuks) van plan de rivier over te steken en wachtten ze eerst tot wij een beetje op afstand waren. Zo'n 20 meter voor onze boot zwommen ze de rivier over. De baby olifantjes tussen de volwassenen in. Wat een geweld zeg! Uiteraard wordt onze blog met foto's en films gevuld na terugkomst!
Morgenochtend weer om 05.30 uur uit de veren, want we vertrekken om 06.00 uur voor de ochtendtrip door de jungle. En .... jawel, we moeten vooral niet vergeten onze leechsokken (bloedzuigersokken) aan te trekken. Gelukkig kunnen we hier kaplaarzen lenen, want volgens de gids zakken we tot boven onze enkels weg in de modder! Wat een avontuur.
Tot zover weer een gedicht uit de jungle. Oja, telefonisch zijn we nog steeds uit de lucht!
Liefs, Lies en MO
Wat maken jullie een hoop mee zeg, dat laatste weekje zullen
jullie hard nodig hebben om te recoveren van dit alles.
Hier alles goed en ik moet van Ma zeggen dat ze iedere keer
weer blij is als er een bericht komt!
Wederom nog veel plezier!! en morgen weer sprayen!
Gr. Fr+Manu+kids+pa/ma van C.
Leuke ontmoetingen daar in verwegistan! Zijn jullie al toe aan een dagje niets? Ondertussen heb ik mijn eigen jungle met een fladderende baby-merel die probeert te survivallen op de grond en een overactieve kat (zwart) met jachtinstinct die op afstand moet worden gehouden met de plantenspuit! So far, so good!
Enjoy nog ff!
Wat een avontuur, zal straks wel tegen vallen hier.
De foto's zijn prachtig lijken wel niet echt.
Veel plezier, en kijk uit naar jullie verhaal.
Wilma
Ik zie nu al uit naar een fotoshow (met toelichting :-) op vrijdagmiddag in Den Haag. Ik zorg dat de beamer het doet!
Succes & stay safe!!
Groeten Wim
Het wordt nu toch wel heel spannend wat jullie daar allemaal meemaken. Pa zegt kan je geen kudde olifanten adopteren haha.
Ben benieuwd naar de foto's, wil je ook prof worden. Hier ook een ondeugende poes, ze is bovenop het open keukenraam geklommen om verder te gaan naar het dak van de serre. Dat betekend dicht houden of er bij blijven. Genieten jullie maar verder van de volgende avonturen.
Mama Co en Huub.
Ik zit net al jullie berichten te lezen. Wat een belevenis allemaal, je voelt gewoon het vochtige en warme sfeer ! Ik heb ook ontzettend gelachen over jullie ontmoetingen in de jungle, het lijkt wel Indian Jones.
Er blijft nog heel wat te beleven. Genieten jullie er maar van. Op naar de volgend avonturen !
Veel liefs
Evelien
Wat een avonturen!!! Het ziet er naar uit dat jullie een weekje vakantie moeten bijboeken om bij te komen van al die verhalen.
Ik heb mijn Frankfurt tripje ook weer achter de rug. Geen olifant te zien! Wel heeeel veel dikbuikige, nou ronduit zware, duitsers die toch ook wel een beetje op olifanten lijken..
Heb me net wel als junglejane gedragen en een pad gevangen die mijn keuken in was geslopen.
Bye Bye
Grtjs Veer
Waar ben je nou? Elke keer als ik op het balkon kom op papa of mama's arm kijk ik naar jouw lege balkon. Ik begrijp er echt niets van. Het is veel minder leuk buiten zonder jou om kiekeboe mee te spelen of om de poezen te tonen.
Kom maar snel terug.
Mirte
P.S. Papa en mama begrijpen het wel en die wensen je nog een heerlijke vakantie!
Heel veel plezier nog!
XX Sas